Waarom wordt een eigenschap waar men vanaf probeert te komen erger?
De eigenschap waar we zo de pest aan hebben is onderdeel van het denk-zelf, van wat we menen te moeten zijn. De redenen die we voor dit denk-zelf hebben, zijn grotendeels diep onbewust – daardoor menen we van bepaalde onderdelen ervan af te kunnen willen.
Onze zuinigheid bijvoorbeeld berust op diepe angsten. Wanneer we nu wat royaler proberen te worden, is dat altijd weer een nieuwe pose, een onderschatting van onze noodzaak om zo te zin als we blijken te zijn. Het nieuwe gedrag is nog veel oppervlakkiger geworteld dat het oude, nog veel hypocrieter. We geloven er nog minder in, moeten ons veel meer geweld aandoen om het waar te maken. Door deze uiterlijke komedie wordt de eronder liggende zuinigheid extra waar en onaantastbaar, zodat echtheid onbereikbaarder dan ooit wordt.
Het besef hiervan is vrijheid, vrijheid van weten dat we anders moeten zijn.